Η ελιά είναι από τα αρχαιότερα καλλιεργούμενα δένδρα, το μόνο καρποφόρο που θεωρείται αιωνόβιο, σύμβολο της σοφίας, της ειρήνης, της δόξας, του θριάμβου και της αφθονίας.
Υπάρχουν ενδείξεις για παρουσία του δένδρου στον ελλαδικό χώρο, συγκεκριμένα στην Κρήτη, κατά την περίοδο της Παλαιολιθικής (50000 π.Χ.) και Μεσολιθικής εποχής (7900 π.Χ.).
Σύμφωνα με τη Βιβλική παράδοση, με κλάδο ελαίας το περιστέρι ειδοποίησε το Νώε για το τέλος του κατακλυσμού.
Το θαυματουργό λάδι της ελιάς ήταν γνωστό στους Αρχαίους Έλληνες, όπου το χρησιμοποιούσαν σαν καύσιμη ύλη, σαν θρεπτική ουσία, σαν καταπόσιμο φάρμακο, σε ιεροτελεστίες, για επάλειψη σώματος μετά τα λουτρό, σε αγώνες και για παρασκευή μύρων.
Ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης αναφέρει στα συγγράμματά του που έχουν διασωθεί, πολλές ιατρικές και φαρμακευτικές χρήσεις του ελαιολάδου.
Μελέτες των τελευταίων χρόνων παρουσιάζουν τη διατροφική αξία της ελιάς και του καρπού της, να είναι τεράστια για τον άνθρωπο.
*Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην ιστοσελίδα μας, έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιατρική συμβουλή. Παρακαλούμε να συμβουλεύεστε πάντα τον οικογενειακό σας ιατρό.
Καλλιέργεια της Ελιάς